-
1 forma
form; ( do ciasta) baking tin; TECH mould (BRIT), mold (US)być w dobrej/złej formie — to be in good/bad shape lub form
* * *f.1. ( kształt) form, shape; fantastyczna forma fanciful shape; nadać czemuś jakąś formę shape sth, give shape to sth; przedstawić coś w jakiejś formie represent sth in a/the form of; mieć/przybierać formę czegoś take the form of sth; transgeniczne formy roślin bot. transgenic plant forms.2. ( struktura) form; forma prawna legal form; forma własności ownership type; forma zastępcza compensation; forma biologiczna biol. biological form; forma bytu fil. form of being/existence.3. (= konwenanse) rules, etiquette; zachowywać formy towarzyskie observe the rules of social behavior; zrobić coś pro forma do sth as a matter of form.4. (= szablon) pattern, model.5. fil. form.6. druk. form(e).7. jęz. form; forma gramatyczna grammatical form; forma hiperpoprawna hypercorrection, hypercorrect form; forma osobowa czasownika personal verb form; formy koniugacyjne conjugational forms; formy deklinacyjne inflectional forms; forma ciągła progressive; forma częstotliwa frequentative; forma (nie)dokonana (im)perfective; forma oboczna alternant; forma ściągnięta contraction.8. mat. form, quantic; forma kwadratowa quadratic form, quadric.9. sport form, condition; być w dobrej formie be in good form l. shape; stracić formę lose form; odzyskać dobrą formę return to good form; utrzymywać dobrą formę keep fit; być nie w formie be off form; nie w formie out of condition l. form.10. sztuka form.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > forma
-
2 osobowy
adj(winda, pojazd) passenger (attr), JĘZ personal* * *a.personal, personnel; passenger; ( o samochodzie) passenger; ( o dziale) human resources, personal, personnel; osobowy fundusz płac personnel wage fund; dział osobowy personnel/human resources department; ochrona danych osobowych personal data protection; pociąg osobowy slow train; końcówka osobowa gram. personal ending; forma osobowa czasownika gram. finite form; zaimek osobowy gram. personal pronoun.mislow train; jechać do Szczecina osobowym take a slow train to Szczecin.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > osobowy
-
3 czasownik
m Jęz. verb- odmiana czasowników verbal inflection- czasownik trzeciej koniugacji a third conjugation verb- □ czasownik atematyczny athematic verb- czasownik częstotliwy a. wielokrotny iterative verb- czasownik dokonany perfective verb- czasownik inchoatywny inchoative verb- czasownik jednokrotny momentary verb- czasownik kauzatywny causative verb- czasownik niedokonany imperfective verb- czasownik nieprzechodni a. intranzytywny intransitive verb- czasownik posiłkowy auxiliary verb- czasownik przechodni a. tranzytywny transitive verb- czasownik zwrotny reflexive verb- czasowniki nieregularne irregular verbs- czasowniki stanowe verbs of state- czasowniki ułomne defective verbs* * *JĘZ verb* * *miGen. -a gram. verb; czasownik modalny/posiłkowy modal/auxiliary verb; czasownik dokonany/niedokonany perfective/imperfective verb; osobowa forma czasownika finite verb.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > czasownik
См. также в других словарях:
kopula — ż I, DCMs. kopulali; lm D. kopulali jęz. «forma osobowa czasownika być wiążąca podmiot z orzecznikiem w zdanie; łącznik, spójka» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
łącznik — m III, D. a, N. łącznikkiem; lm M. i 1. «to, co łączy, wiąże ludzi, rzeczy, pojęcia; łączność, wspólnota» Radio stanowi łącznik ze światem. 2. DB. a; lm M. łącznikicy, DB. ów «osoba (żołnierz) utrzymująca bezpośredni kontakt między poszczególnymi … Słownik języka polskiego
przyszły — przyszłyszli 1. «taki, który będzie, nastąpi; mający pojawić się, nastąpić; mający się stać kimś lub czymś w czasie, który nastąpi» Przyszłe czasy, dni. Przyszłe dzieje, wydarzenia. Przyszłe obowiązki. Przyszłe pokolenia. Przyszły mąż. Przyszła… … Słownik języka polskiego
spójka — ż III, CMs. spójkajce; lm D. spójkajek jęz. «część zdania, forma osobowa czasownika posiłkowego być, występująca w koniecznym związku z orzecznikiem; łącznik» … Słownik języka polskiego
wypowiedzenie — n I 1. rzecz. od wypowiedzieć. 2. lm D. wypowiedzenieeń jęz. «wyraz lub grupa wyrazów, które pozostają w gramatycznie wyrażonym stosunku bezpośredniej lub pośredniej łączności z obecną albo dającą się poprawnie wprowadzić formą osobową… … Słownik języka polskiego
zdanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zdać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zdanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zdań {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień